میراث یک معلم؛ از سلوک شخصی تا تاثیرات فرا ملی
استاد نادر طالبزاده عمر خود را صرف خلق و پروراندن گفتمانهای جذاب در حوزههای رسانهای، فرهنگی و بینالمللی نمود. تیم «آقای نادر» ادامهدهنده راه اوست؛ برای حفظ میراث، ترویج اندیشه و ساختن مسیری تازه برای آینده.
آقا بودن، به سبک نادر
با آنکه بر اصول خود استوار بود، چنان خوشخلق و خوشبرخورد بود که از هنرمندانی چون کیمیایی، داوودنژاد، حبیب، مجیدی، افخمی، ارجمند، حاتمیکیا، فراستی، میرشکاک و دهنمکی، نه فقط به شخصیت، بلکه به منش و تعامل انسانیاش جذب میشدند؛ رفتاری که او را در معنای واقعی «جنتلمن» یا آنطور که ما میگوییم، «آقا» کرده بود.
زندگی پر فراز و نشیب او
«نادر» از سوی دیگر نشانی از هویت استاد است و اشارهای به زندگی پرفرازونشیب او که به قول میرکریمی «مثل خودش نادر بود». از دانشگاه کلمبیا و شاگردی اساتید بزرگ، تا همراهی آوینی پیش رفته بود. وقتی الیور استون، با چهار اسکار، به ایران آمد، تنها کسی که حالش با او خوب شد، همین «نادر» بود؛ نه ستارگان چارسو.
نامی نایاب، مسلکی متفاوت
راهی که ادامه دارد
رد قدمهای آقای نادر تا به امروز